Ifugao: Sino Ka Nga Ba'ng Talaga?

Ang Ifugao ay sinasabing nagmula sa salitang "i-pugo" na nangangahulugang "mula sa lupa o burol". Ayon sa kanilang alamat, ang "Ifugao" ay hango sa salitang "ipugo". Ito ay isang butil ng bigas na ibinigay sa kanila ng kanilang bathala na si Matungulan. Hanggang sa kasalukuyan ay inaani pa rin ng mga Ifugao ang ganitong uri ng butil. Sa panahon ng mga Espanyol, pinalitan nila ang "Ipugo" at ginawang "Ipugaw". Makaraan ang ilang taon, sa pananakop ng mga Amerikano, binago nila ang "Ipugaw". Ginawa nila itong "Ifugao" at iyan na ang tawag sa kanila hanggang sa kasalukuyan.
Noong unang panahon, ang Ifugao ay bahagi lamang ng Mountain Province. Ito ay naging ganap lamang na lalawigan noong ika-18 ng Hunyo taong 1966. Matatagpuan sa mga hilagang bulubundukin ng Pilipinas ang tribong ito. May malawak na lugar ang lalawigang ito, humugit kumulang 1942.5 sq. km. Ang mga karatig lalawigan nito ay Bontoc (hilaga), Kankana-ey (kanluran), Gaddang (silangan) at Ikalahan at Iwak (timog). Ang lalawigang ito ay mayroong sampung munisipyo na binubuo ng Banaue, Hungduan, Kiangan, Lagawe, Lamut, Mayoyao, Potia, Hingyan, at Tinoc. Ang Lagawe ang sentro ng lalawigang ito.
Ang mga Ifugao ay mahahalintulad sa mga Asyano ngunit sila ay may mas maitim na balat. Ang mga lalaking Ifugao ay palaging mayroong dalang sandata. Ang mga Ifugao, babae man ito o lalaki, ay nagsusuot ng mga alahas sa katawan. Karaniwang gawa ito sa ginto, perlas at iba pang mga diamante.